Անհատական աշխատաժամանակ. մայիսի 25-ից հունիսի 5
«Մեր տոնը բարձունքին». Տեղ գյուղի դպրոցականների հետ «Սռի Եղցի» մատուռի բարձունքին
Այս տարի՝ մայիսի 25-31-ը, ելնելով հանրապետությունում հայտարարված արտակարգ իրավիճակից, բարձունքը նվաճում եք ընտանեկան դպրոցներով:
Կրթահամալիրի տնօրեն Աշոտ Բլեյանի ուղերձը
Վայրը՝ Սյունիքի մարզ, Տեղ գյուղից մոտ 3կմ դեպի հարավ-արևելք
Մասնակիցներ՝ Տեղ գյուղի դպրոցականներ, ուսուցիչներներ
Ժամանակահատվածը՝ մայիսի 25-28
Նպատակը՝
-ճանաչել հայրենիքը ուսումնական ճամփորդության միջոցով
-անկախության տոնն անցկացնել բարձունքի նվաճմամբ
-սովորողների աշխարհագրական, հայրենագիտական, ճամփորդական գիտելիքների զարգացում և ամրապնդում
-ճանաչել և գնահատել շրջակա միջավայրը, իր գործունեությամբ նպաստել շրջակա միջավայրի պահպանմանն ու բարելավմանը, նպաստել շրջակա միջավայրի նկատմամբ պատասխանատու վերաբերմունքի զարգացմանը
«Սռի Եղցի» մատուռ
Տեղ գյուղից մոտ 3կմ դեպի հարավ-արևելք, Խրովի ձորի բարձր քարափի վրա կանգուն մեկ ուրիշ վաղ միջնադարյան հուշարձանի՝ մատուռ-եկեղեցու մասին: Տեղացիները այն կոչում են «Սըռի յէղցիե(եկեղեցի): Մ. Հասրաթյանը, նաև ավելի վաղ Ս. Բարխուդարյանը հուշարձանը միանշանակ կոչում են Սռնեղցի՝ դրանով իսկ փորձելով տալ նաև բառի ստուգաբանությունը սեռ «լեռանողն, ջրաբաժանքե բառից: Սռի եղցին փոքր չափերով, անչափ հին, առանց արձանագրությունների մատուռ է բարձր քարափին, մի փոքրիկ հողալեզվակի վրա: Հողալեզվակն ամբողջովին հին գերեզմանաքարերով է պատված: Սռի եղցին ուսումնասիրել ու չափագրել են Լ. Սադոյանը, Մ. Հասրաթյանը, Ս. Բարխուդարյանը: Աղոթասրահի ներքին չափերն են 3,36 x 2,80մ, իսկ արտաքին չափեր՝ 7,77x 4,51մ: Եկեղեցին լավ է պահպանվել: Նրա միակ արևելյան դուռն ունի ուղղանկյուն բացվածք՝ առանց շքամուտքի կամ հարդարանքի: Մ. Հասրաթյանը գտնում է, որ կառույցը վաղ միջնադարին է վերաբերվում և գրում. «Դռան վերևում, ներսից պահպանվել է վաղ միջնադարյան հայ ճարտարպետությանը բնորոշ մի այնպիսի տարր, ինչպիսի պայտաձև լյունետն է»: Սակայն միայն հնության, շինարարական կամ ճարտարապետական արժեք ունեցող կառույցի տեսակետից չէ, որ Սռի եղցին մեզ հետաքրքում է: Մեզ համար առավել հետաքրքրական ու գայթակղիչ է այն ավանդական զրույցը, որ կապված է այս փոքրիկ մատուռի հետ: Ս. Խանզադյանն իր «Հայրենապատում»-ի մեջ վկայում է, որ Տեղ գյուղի բնակիչները պատմում են, որ իբր այստեղ է թաղված պատմահայր Մովսես Խորենացին: Մատուռից ոչ հեռու Խորեա-Խչով գյուղատեղն է, Կիրաձոր-Գիրաձորը, քարանձավներն ու ջրաղացները
Աշխատանքները կհրապարակվեն բլոգում:
Ողջույն սյունյաց աշխարհից…
Լուսինե Բարխուդարյանի բլոգ 